Vandaag stond volledig in het teken van opruimen. Ik hielp vriendin I. met het uitmesten van haar kamer ("Kritisch zijn, I... Ga je dit nou écht nog aandoen?"), en vervolgens sprongen we op de fiets door de regen om ook mijn kamer onder handen te nemen ("Lieve... Wat ís dit überhaupt?!"). Na drie zakken per persoon vol kleren die de deur uit gaan keken we elkaar aan; het gaat gebeuren, we gaan uit huis.
Natuurlijk ben ik heel enthousiast. Ik heb een topkamertje gevonden, ga een (hopelijk) fantastische studie beginnen en heb een auto vol nieuwe IKEA-meubelen om dat kamertje mee te vullen. Ook mijn vriendinnen zitten volop in het proces: de ene zit al volop gesettled en de ander heeft zelfs een ticket geboekt voor vier maanden Thailand.
Maar als je er even bij stilstaat, is het allemaal een beetje gek. Ik ben het gewend om die kinderen elke dag te zien en dat gaat na deze week natuurlijk niet meer hetzelfde zijn. Zelfs na een aantal weken zomervakantie merk ik al dat het contact met sommige oude vriendinnen er bij inschiet. Het getuigt allemaal van een nieuw tijdperk dat er aan komt.
Stiekem vind ik het best een beetje spannend en hoop ik dat ik makkelijk in een nieuw sociaal leven kan rollen. De komende maand brengt meer onzekerheden dan zekerheden maar dat maakt het ook wel weer heel interessant. Ik ben in ieder geval heel benieuwd wat de komende weken gaan brengen.
Maar hoe je het ook wendt of keert, het is allemaal een beetje gek.
x Lieve
Geen opmerkingen:
Een reactie posten